'Nikt nie ma łatwego życia..' - Ł.

"Idziesz w czer­wo­nych spodniach,
Czar­nym płaszczu,
Przechodzisz na czer­wo­nym świetle,
Gdy ktoś cię widzi myśli,
Emo al­bo idiota...
A gdy ja cię widzę wiem,
Że nie ob­chodzi cię zda­nie innych,
O twoim wyglądzie.
Nie jes­teś ani emo ani gotem,
Po pros­tu masz swój styl,
Dziw­nie po­dob­ny do mojego... "

(Źródło)

Na świecie jest wielu ludzi.

Tak różnych, lecz jednocześnie bardzo do nas podobnych..

Dzisiejszą myśl rozpoczęłam cytatem, właściwie sama nie wiem dlaczego..

Miniony tydzień strasznie mnie zdołował..

Od poniedziałku poszukiwała mnie szkolna psycholog, by porozmawiać ze mną..

Pierwszy raz tak na dłużej zwolniła mnie z części lekcji angielskiego..

Moja pierwsza myśl biegła w stronę 'Znowu coś zrobiłaś..'.

Ale przeraził mnie uśmieszek owej kobiety..

Już kiedyś go widziałam, więc pewnie nikogo nie zdziwi to, że pomyślałam o tym, iż ktoś miał wypadek, że zginął..

Tyle dobrego, że się myliłam..

Zamiast pytań, jakich się spodziewałam, usłyszałam, że mam problemy z klasą.

Sama nie wiedziałam jakie..

Staram się raczej dogadywać z ludźmi, z którymi przebywam praktycznie codziennie.

Próbuję się nie obrażać, nie podpadać, nie mówić czegoś, co może zostać źle odebrane przez innych..

A jednak mimo wszystko ktoś zupełnie mi obcy wie o czymś, czego sama nie jestem świadoma, a przecież dotyczy mnie..

No cóż.. Ale na tym się nie skończyło..

Pytała mnie o chłopców, z którymi przesiaduję na korytarzu i z którymi wracam do domu..

Pytała, czy mam chłopaka. Albo dziewczynę..

Pytała o wszystko..

Następnego dnia także mnie 'zaprosiła' do siebie..

Znowu te same pytania..

Znowu te same odpowiedzi..

Nie rozumiem tego. W ogóle niczego nie rozumiem, tak będzie prościej powiedzieć..

Niby coś robię, ale o tym nie wiem..

Tak samo dowiedziałam się od pani psycholog, że pewna osoba z klasy się we mnie zadurzyła. Przynajmniej ona tak wywnioskowała..

Ludzie potrafią komplikować nam życie..

Czasem nieświadomie, a czasem umyślnie..

Niekiedy coś obiecują, ale po chwili o tym zapominają..

Ale to normalne, taka jest ludzka natura.

Nie jesteśmy idealni, niekiedy zwodzi nas nasza własna pamięć..